NPE is het allereerste digitale overzicht van alle nationale parken op het Europese continent. De website wordt uitgebouwd tot elk nationaal park is vertegenwoordigd. Met het laagdrempelige overzicht en inspirerende verhalen wordt duurzaam toerisme en natuurbeheer gepromoot. Bezoekers krijgen alle tools die nodig zijn om zelf op ontdekking te gaan met de ‘DIY-adventures’. “Want je hoeft echt niet naar Thailand of Zuid-Amerika te vliegen om een heel nieuwe wereld te ontdekken.”
Hoe kwam je op het idee om een website te maken van alle Europese nationale parken?
Eerst wilde ik een boek schrijven. Maar dat is zo finaal. Je werkt er jaren aan, tot je alle puzzelstukjes hebt, en dan is het er pas. Online kunnen je verhalen meer leven en evolueren. Je kan er sneller mee aan de slag, maar het ook veel langer laten leven. Je kan online ook echt een community bouwen en gesprekken aangaan met je publiek. En daar zit natuurlijk een grote meerwaarde in.
Absoluut! Vanwaar het idee om je te beperken tot Europa?
Ik heb zelf een paar jaar rond gezwerfd: ik woonde twee jaar in Bolivia, studeerde in Wallonië, reisde tussendoor naar Mauritanië, Iran, Thailand, Congo, Brazilië, Jordanië, Peru, Rwanda… Elk jaar was ik wel drie keer weg. Maar uiteindelijk ging het me niet om de lokale keuken, de wereldsteden of de grote resorts, ik voelde me pas echt ontspannen wanneer ik me kon onderdompelen in de natuur. Langzaamaan is het besef gekomen dat ik daarvoor zeker geen duizenden kilometers moest reizen.
Hoe ben je geïnteresseerd geraakt in zo’n outdoor reizen?
Als kind vond ik het altijd absurd dat sommige klasgenoten geen botinnen hadden. Dat ze gingen wandelen in rubberen laarzen of de riempjes op hun rugzak schots en scheef zaten.
In die – zeer traditionele – scouts leerde ik kaartlezen, bomen herkennen, kampvuren (en ovens) bouwen, sjorren en kappen… Het was een groep waar veel waarde werd gehecht aan die skills. Nu ben ik nog steeds beter in vuur maken dan mijn lieven. (Lacht)
Na mijn scoutsperiode gingen die botinnen weer in de kast en hingen de riempjes van de rugzak terug wat schever.
Ik ben redelijk laat pas écht in de outdoor lifestyle gerold. Sure, ik reisde al veel. En ik trok me wel eens terug in de natuur. Maar ik ging evengoed naar musea en cultcinema’s of ging een weekend lang een stad verkennen.
Spreken die cultuuruitstapjes je nu minder aan?
De laatste 5 jaar werkte ik voor de Vranckx-redactie op VRT. Ik werkte hard, en veel. En veel van de beelden die we binnenkregen waren allesbehalve plezierig om naar te zien. Verre reizen maken was mijn ontsnapping uit die dagelijkse stress, maar die musea, cultcinema’s en exotische steden verloren de kracht om me helemaal te herbronnen. Pas wanneer ik rondom me niets anders dan bomen, of duinen, of water kon zien, laadden mijn batterijen weer op.
Redelijk toevallig deed ik een paar jaar geleden een roadtrip met mijn lief. Ik wilde weer weg – moest weg – uit de stad en de sleur. Hij wilde niet te ver, en niet te duur. Mijn enige eis was dat ik watervallen zou zien. Uiteindelijk reden we via Duitsland tot in Slovakije. We bezochtten 3 nationale parken en daar kwam ik tot rust. Sindsdien ben ik helemaal verkocht.
En die informatie giet je nu in mooi verpakte ‘adventures’?
Het allerfijnste is natuurlijk alleen of met je vrienden de natuur in te trekken, zonder je al te veel zorgen te moeten maken over moeilijke voorbereidingen. Je wil niet vasthangen aan een groep onbekenden of verplicht met een gids moeten gaan, maar je wil ook niet verloren lopen. Wij bezorgen routes die gebruikers heel erg simpel kunnen gebruiken, samen met extra informatie van reizigers die de route zelf hebben afgelegd. Dat maakt het ook veel persoonlijker dan een reisgids.
En dan is er nog die soon-to-be enorme lijst van nationale parken. Hoeveel parken moet je bezoeken voordat je lijst compleet is?
Europa telt ongelooflijk veel parken! Als we landen als bijvoorbeeld Turkije en Rusland er niet bij rekenen, die deels op het Europese continent liggen, tellen we er nu 421.
Je hebt er dan ook alles: ieniemienie eilandjes, tot uitgestrekte velden, dichte bossen en hoge bergen.
Keuze genoeg! Wat was tot nu toe persoonlijk je beste ervaring?
Ongetwijfeld Slovak Paradise. Mijn tijd daar was veel te kort dus ik hoop er snel opnieuw te geraken. In Biogradska Gora, in Montenegro, deed ik dan weer een driedaagse langs allerlei kleine, bewoonde berghutten. Die ontmoetingen, in die wondermooie setting, zijn onvergetelijk. Zie, nu twijfel ik toch nog. En ik heb nooit zo’n verrassend landschap gezien als de vergezichten over Lake Skadar. Nu ga ik stoppen met wegdromen. Al wil ik ook terug naar het fantastische Saxon Switzerland…
Wat zocht je in een grafische partner voor dit project?
Dit project is echt mijn kindje, zoals ze wel eens zeggen. En over kinderen ben je beschermend. En onzeker. Bovendien weet je niet hoe ze zullen evolueren. Voor mij was het dus vooral belangrijk iemand te vinden bij wie ik me op mijn gemak voelde. Iemand die de connectie met de natuur en het avontuur even belangrijk vindt. Bij Sander heb ik mijn keuzes of onderwerpen nooit moeten uitleggen of verantwoorden. Zo konden we al onze aandacht richten op hoe we het project het beste naar de wereld presenteerden. Bovendien werkte zijn enthousiasme voor het project echt aanstekelijk. Onmogelijk om dus ontmoedigd te raken!
Vind je de juiste branding een belangrijk onderdeel van je project?
Ontwerp speelt echt een grote rol. Langs de ene kant willen we dat het design de arena een beetje overbrengt: door de kleuren en de stijl worden we echt meegenomen naar de natuur. Maar het is even belangrijk om laagdrempelig te zijn en betrouwbaar, zonder onze zin voor plezier en avontuur te verliezen.
Bekijk het volledige National Parks of Europe project in het portfolio gedeelte.
Ook interesse om samen te werken aan een project? Aarzel dan niet om me te contacteren, dan bekijken we samen hoe we jouw project kunnen laten shinen.
Creative Fair Play